Just wondering around

Tairua is eigenlijk een beetje mijn thuishaven. Ik ben namelijk nog steeds hier of eigenlijk ben ik hier weer. Het lijkt er een beetje op dat ik vanuit Tairua telkens reis om vervolgens weer terug te komen. Wel makkelijk aangezien ik mijn backpack hier achter laat en zo dus alleen met een klein rugzakje hoef te reizen. Ideaal!

Zo heb ik een weekend in Tauranga gespendeerd met een groep Kiwi's. Naast het nachtleven te hebben ondervonden, heb ik nog een kleine wandeling gemaakt om Mt. Manganui. Wederom was het uitzicht prachtig. Bovenop Mt. Manganui zou het uitzicht vast nog veel mooier geweest zijn, maar dat was voor mij op dat moment iets te veel fysieke inspanning. Ach, het hoogtepunt van het weekend was toch al bereikt. Die nacht heb ik als een echte fanatieke fries de 5000m schaatsen live gezien. Het resultaat was buitengewoon en dat heb ik bij de Kiwi's goed ingewreven.

Natuurlijk ben ik in de tussentijd niet alleen maar naar Tauranga gegaan, dat zou natuurlijk zonde van mijn tijd zijn. Al weet ik niet of gokken op de race course de meest ideale tijdsbesteding is en al helemaal niet als die stomme knollen, waar je geld op hebt gezet, niet winnen. Volgende keer beter!

Gisteravond ben ik weer teruggekomen naar Tairua na zo'n 5 dagen gespendeerd te hebben in Auckland, Northland en the Bay of Islands. Vorige week maandag ben ik met slechts alleen mijn rugzakje en een plastic zak met voedsel op de bus gestapt naar Auckland. Ik verbleef in hetzelfde hostel waar ik voor het eerst in verbleef toen ik net in Nieuw Zeeland aankwam. Een aantal bekenden verbleven nog steeds in dat hostel, dus het was ontzettend leuk om ze toch weer eens te zien. Auckland zelf trekt mij niet echt, dus al snel boekte ik mijn bus naar Paihia. De reis duurde bijna 4 uur en het vinden van een hostel was nog vrij lastig. De eerste paar die ik belde, zaten bomvol. Gelukkig was er ergens anders nog wel één bed vrij. Ach, anders had ik bij de eigenaresse thuis mogen slapen. Ze wilde mij namelijk niet op straat achterlaten.
Het hostel zat vol met Duitsers, maar gelukkig werd er wel de moeite genomen om Engels te praten. Mijn Duits is namelijk niet zo ver ontwikkeld. Met een hele groep hebben we kaartspelen gedaan en ik ben nog met een stel naar de pub geweest. Edwin had mij die avond over een vriend van hem verteld die blijkbaar ook in Paihia was. Hij heeft zo'n 5 jaar geleden met hem door Australia gereisd. De enige informatie die ik van hem had was dat hij uit Bristol komt, hij kaal is, veel praat en dat zijn naam Tom is. Aan het einde van de avond ben ik naar de eerste de beste kale en Brits uitziende jongen gelopen en gevraagd of hij uit Bristol kwam, waarop hij een ja antwoordde. Toen vroeg ik of zijn naam Tom was en of hij Edwin kende en ook dit werd met een ja beantwoord. Vervolgens werd ik met vol ongeloof aangestaard toen ik zei dat ik zijn zusje was. Volgens mij heb ik een gave wat betreft het opsporen van mensen.

Natuurlijk heb ik ook toeristische activiteiten gedaan, zo ben ik naar Russel gegaan, het grootste plaatsje van Nieuw Zeeland voor 1840. Verdere historische informatie heb ik niet onthouden. Ik ben daar met de veerboot vanuit Paihia heen gegaan en heb daar wat wandelingen gemaakt naar verlaten strandjes en ik heb heerlijk eventjes een boek gelezen op Long Beach. Een perfect relaxt dagje.
De volgende dag had ik een bustour naar Cape Reinga geboekt. Om 6.30am ging de wekker, want op 7.20am werd ik opgepikt door de tourbus. Ja, dat was een zwaar moment. Gelukkig was het landschap gedurende de trip zo mooi dat ik niet in slaap viel. Anders was het ook wel erg zonde van het geld geweest. Ik zat toevallig naast een gezellige Nederlander, dus hoefde ik ook niet stil uit het raam te kijken. De chauffeuse gaf gedurende de trip informatie over verschillende plaatsjes die we passeerden en ze deed dat op een leuke en creatieve manier.
We maakten verschillende stops, zo zijn we naar een Kauri forest gegaan en hebben we (volgens haar) de beste fish and chips gehaald van het universum. De hoogtepunten van de tour waren het zandsurfen en het bezoek aan Cape Reinga. Zandsurfen houdt in dat je met een bodyboard van één van de reusachtige zandduinen naar beneden gaat. Natuurlijk was ik weer veel te fanatiek en ben ik zo vaak mogelijk naar boven geklommen, om vervolgens wedstrijden te houden wie het snelst gaat en uiteindelijk ook het verst komt.
Cape Reinga is het meest noordelijke puntje van Nieuw Zeeland en het was prachtig! Daarnaast kon je ook zien waar de Tasman sea en de Pacific elkaar ontmoeten. Ik ben ontzettend blij dat ik deze tour gedaan heb, want dit had ik zeker niet willen missen. Ik zal proberen om er gelijk wat foto's hierop te zetten.

Inmiddels ben ik dus weer thuis in Tairua. Al blijf ik hier niet meer voor lang. Het is nu zeker dat ik met twee Fransen (en Casper de autovan) naar het zuiden reis. Ze stuurden namelijk net een berichtje dat ze de veerboot van Wellington naar Picton hebben geboekt voor 2 maart. De reis wordt dus vervolgd!

Cheers!