Still alive!

Het is inderdaad enigszins schandalig dat mijn laatste blog 15 februari is, terwijl het inmiddels alweer 25 maart is. Het is dan ook praktisch onmogelijk om al mijn gebeurtenissen in detail te vertellen.

De laatste keer dat ik schreef was ik nog in Tairua, in the Coromandel on the North Island. Zo'n 21 februari ben ik met twee Fransen naar het zuiden gereisd. Zij hadden de beschikking over een autovan genaamd Casper. Vernoemd naar Casper het spookje. Ik heb zo'n 3 weken met ze samen gereisd en in Queenstown ben ik weer mijn eigen weg gegaan. Als je met een busje reist heb je ontzettend veel vrijheid. Je kan gaan en staan waar je wilt. Alhoewel, freedom camping is niet overal toegestaan...

In Rotorua hebben we de thermal pools bezocht. Prachtig! Ik had dan ook nog nooit van mijn leven een gifgroen meer gezien. Vervolgens zijn we doorgereisd naar The Tongariro crossing. Een prachtige wandeling ook al hebben wij niet the Tongariro crossing zelf gedaan, aangezien we de verkeerde afslag namen. Wij hebben Mt. Doom beklommen en hij deed zijn naam ere aan. Op mijn Vans met reusachtige gaten, de zon brandend in onze nek, weinig wind en een beperkte hoeveelheid water zijn we 1km omhoog geklommen. Gelukkig was het allemaal waard, want het uitzicht was prachtig!

Na de overtocht naar the South Island zijn we langs de west coast naar beneden gereisd. The west coast staat er om bekend dat het daar voornamelijk regent, maar wij hadden praktisch een week zon. Slechts een dag regen. We hebben dus op en top kunnen genieten van het ene prachtige uitzicht na het andere. Daarnaast hebben we op prachtige plekken gekampeerd, onbeschrijflijk.
Natuurlijk moest ik na zoveel weken wel weer een adrenaline boost hebben, dus ben ik in Wanaka uit een vliegtuig gesprongen op 15000ft. Aangezien ik geen license heb, zat ik vast aan een of andere gozer waarmee ik samen uit het vliegtuig sprong. Ik was de laatste die sprong, maar natuurlijk niet op de normale manier. Nee, wij gingen uit het vliegtuig met een backflip. Op dat moment zie je het vliegtuig dus pal boven je. Gedurende de 60sec. freefall deden we een aantal spins en vervolgens werd de parachute geopend. Op dat moment was het zo stil, dus vroeg ik of ik mocht sturen. Blijkbaar, als je een kant geheel naar beneden trekt, ga je wederom spinnen. Ik vermaakte mij prima!

Alsof ik nog niet genoeg adrenaline had gehad die week, ben ik enkele dagen later van een brug gesprongen. Tja, mijn lieve broeder zei dat ik dit niet durfde. Dat laat ik mij dus niet overkomen! Op de brug werd mij gevraagd of ik het water wilde aanraken. Natuurlijk wil ik dat op een voorwaarde, slechts alleen met mijn handen. Ik ging echter geheel t/m mijn schouders onder water. Nu weet ik niet of het een rekenfoutje was of dat het enigszins expres was vanwege het feit dat ik te veel aan het geinen was met die lui...

Na een week in Queenstown met geweldig eten. Tja, ik had toen al 3 weken met een Franse chef gereisd en in Queenstown was er niet alleen een Franse chef, maar ook een Italiaanse chef en natuurlijk had ik geen enkele moeite met de afwas... In ieder geval, ik moest weer alleen verder. Toen kwam ik op het idee om notes op te hangen in verschillende backpackers met de vraag of iemand met mij verder wil reizen. Al snel werd ik gebeld en ik ben de volgende dag met een Duitse jongen richting Milford Sound gegaan. Hij had een auto en ook nog eens goede connecties in Milford Sound. We hebben zo'n 4 dagen met the Kayak Guides van Milford gespendeerd. Het was een van mijn beste 4 dagen van mijn NZ trip. Ik heb zelfs 2 gratis kayak tours mogen doen! We gingen onder een waterval door, dolfijnen sprongen om ons heen en seals waren aan het zonnebaden op de rotsen. Marvelous! Het was echt geweldig!

Vervolgens hebben we The Scenic Route gevolgd door the Catlins richting Dunedin. We hebben prachtige watervallen gezien, een sealion en een hele pinguin. Jammer genoeg, bewoog de pinguin alleen zijn hoof, evenals de sealion, maar we hebben ze gezien! Via Dunedin zijn we naar Mt. Cook gegaan en daarna Lake Tekapo. De Duitse jongen waarmee ik reisde ging toen weer verder richting de west coast. Mijn reis ging verder richting Christchurch waar ik eigenlijk oud studiegenoten van Heit en Mem wilde opzoeken. Alleen waren ze net dat weekend niet thuis, dus ben ik doorgereisd en bevind ik mij nu bij hun zoon in Blenheim. (Kan ik mooi mijn Fries verbeteren, want hij spreekt alleen Fries en Engels) De wijngaard is in onze achtertuin of zal ik zeggen, de wijngaard is onze achtertuin. Na een week constant reizen, ben ik blij dat ik nu even lekker kan niksen. Tja, reizen is zwaar. Onderschat het niet. :P

Spoedig zal ik weer verder reizen naar Nelson waar ik inmiddels ook weer mensen ken. Waarschijnlijk ga ik nog een keer terug naar Christchurch voor een 5 daagse kayakcursus. Ik heb namelijk alle tijd, aangezien ik mijn ticket ga veranderen. Ik wil namelijk een maand of anderhalve maand langer in NZ blijven en slechts een city trip Sydney doen. Nieuw Zeeland heeft mijn hart gestolen.

Voor foto's zie facebook. Uploaden duurt zo lang en twee keer dezelfde foto uploaden is ook vrij nutteloos. ;)

Cheers!